اگر
مقیاس کربلا نبود و اگر زینب(س) نبود چه بسیار مردان و زنانی که در نیمه‌ی راه باز
می‌ماندند
صبر
زینب یک شورش بر اساس حیاتی معقول است که همواره در بحرانی‌ترین شرایط، بهترین جهت
را برای تاریخ و زمانه ساخته و پرداخته کرده و عالمی را درس داده است.
بانویی که وقتی بر عمرسعد خطابه میخواند, مصیبت را بزرگتر
از فهم و عقل او میشمرد.
زمانی که فقط خود اوست و خدا و کشتهی غرقه به خونش، دستان
خود را به زیر آن پاره پاره تن میبرد و تمام وجودش غرق در محبت و معرفت به خداوند
التماس میکند: «ربنا تقبل منا هذا القربان»
این ایمان و باور است که زینب را به چنان صبوری فرامیخواند
و صبوری او عین علم اوست
رحلت جانسوز ام المصائب، عقیله بنی هاشم، زینب
کبری(س) بر همه پیروان آن حضرت تسلیت باد